Czerwiec w Szanghaju

To już 3 tygodnie, odkąd udało mi się wrócić do ‘otwartego’ Szanghaju. Miasto wróciło do życia, choć nie jest to jeszcze stan nie tylko sprzed pandemii, ale nawet nie stan sprzed lockdownu miasta. Obowiązują testy, które – jeśli chce się korzystać z miejsc publicznych typu biura/urzędy/szpitale czy sklepy/restuaracje – trzeba wykonywać co 48-72 godziny (różne miejsca mogą różnie wymagać). Jeśli ktoś nie ma takiej potrzeby – może je robić raz w tygodniu (aktualne zasady są podobno takie, że kod zdrowotny zmienia się z zielonego na żółty co 7 dni – podobno, bo nie przetestowałem tego na sobie).

Robić testy można albo w takich budkach (zobaczymy, czy historia potoczy się kołem i czy budki zmienią się wkrótce w coś w rodzaju kiosków 😉 )

albo ‘pod chmurką’:

Wyjazd poza miasto w dalszym ciągu problematyczny, choć podobno coraz więcej miast zmienia zasady dla osób przybywających z Szanghaju (to jednak wcale nie oznacza, że wszyscy w danym mieście stosują się do tych oficjalnych reguł – bo na przykład część hoteli w dalszym ciągu może nieprzychylnie spoglądać na turystów z Szanghaju – wolą dmuchać na zimne, bo w najgorszym przypadku, gdyby okazało się, że turysta z Szanghaju przywiózł ze sobą w walizce omikrona, to zamknięty będzie cały hotel).

Cierpią na tym także lotniska w Szanghaju. Loty międzynarodowe to i tak obecnie ułamek w porównaniu z tym, co przed pandemią, ale lockdown spowodował dodatkowo, że loty wewnątrz Chin z tych dwóch lotnisk niemal zamarły (w maju spadek o 99% w porównaniu do maja 2021). Ten rok zatem lotniska w Szanghaju zakończą ze stratami, choć jeśli wszystko będzie szło w dobrą stronę, to liczą na odbicie w przyszłym roku.

Tak czy inaczej korzystam z faktu, że w końcu jestem z moimi dziewczynami, jest okazja ‘pozwiedzać okolicę’i ‘poodkrywać’ nieznane do tej pory miejsca i mniej znanych nam mieszkańców:

Pracę tymczasem ogarniam wirtualnie, dzieląc czas między maile a video konferencje. Nie jest to optymalny model, bo jednak chciałbym spokojnie i swobodnie jeździć po Chinach – niektórych moich dostawców nie widziałem ponad 2 lata – no ale na razie w dalszym ciągu jest ryzyko wylądowania gdzieś na przymusowej kwarantannie i narobienia problemów sobie i innym, więc wyjazdy, jeśli nie są absolutnie konieczne i niezbędne, staram się ograniczać do minimum (pomijając już fakt, że teraz jeszcze mam ‘łatkę’ osoby przybywającej z Szanghaju).

Muszę sobie tylko przypominać, że taki siedzący przed laptopem obecnie tryb pracy to spore wyzwanie dla oczu, więc trzeba się zmuszać do przerw (polecam wszystkim z podobnym problemem zasadę 20-20-20; dla tych którzy nie znają: co 20 minut przerwa 20 sekundowa na skupienie wzroku na czymś oddalonym od nas o 20stóp):

Polecam tą metodę – Wasze oczy podziękują Wam za jej stosowanie!