Zgodnie z przewidywaniami – czyli o Chinach w Polsce

SpodziewaÅ‚em siÄ™ tego – Gazeta Wyborcza piórami/klawiaturami swoich korespondentów bÄ™dzie wszÄ™dzie szukać argumentów na to, że Chiny sÄ… be.

Panie Rafale Stec, bo to do Pana siÄ™ zwracam – lubiÄ™ czytać pana artykuÅ‚y, ale czasami aż mnie skrÄ™ca. Nie wydaje mi siÄ™, że Pan trafi na mój blog, ja zaÅ› nie mam szansy komentowania na Pana blogu (mam zasadÄ™, że nie rejestrujÄ™ siÄ™ na blogach, gdzie chcÄ™ zamieÅ›cić komentarz – komentarz powininen być czymÅ› zwykÅ‚ym i naturalnym, a nie obwarowanym warunkiem posiadania konta). Tym niemniej u siebie na blogu pozwolÄ™ sobie z Panem wirtualnie popolemizować.

Na wstÄ™pie mam nadzieje, że nie rozmawiamy na poziomie – Ci, którzy mówiÄ… dobrze o Chinach, sÄ… be, Ci zaÅ›, którzy mówiÄ… źle – sÄ… dobzi. To takie zaÅ‚ożenie, żeby uniknąć tego, że w drugim zdaniu zostanÄ™ okreÅ›lonu sinofilem, agentem, komunistÄ…, czy Bóg wie kim jeszcze.

—– —– —– —– —–

Panie Rafale – pisze pan na swoim blogu, dlaczego nie bÄ™dzie Pan kibicowaÅ‚ Chinom.

W zasadzie to można byÅ‚o po prostu napisać, że Pan im nie kibicuje i na tym poprzestać. Po co szukać na siÅ‚Ä™ jakiÅ› argumentów? Równie dobrze można to sprowadzić to zdania: “Nie kibicujÄ™ Chinom, bo mieli Mao Zedonga”.

Ale do rzeczy. Odnoszę wrażenie, że widzi Pan ten wzrost gospodarczy Chin, ale i tak szuka dziury w całym.

Że fajerwerki kosztowały zapewne fortunę? Ale co to Pana obchodzi? Nie Pana pieniadze, więc w czym rzecz? Pan lubi, jak się Panu zagląda do portfelu, na co Pan wydaje swoje pieniądze?

Å»e Chiny chciaÅ‚y pokazać Å›wiatu, że w koÅ„cu sÄ… zdolni do rzeczy wielkich? Ale czemu siÄ™ Pan dziwi – przez tyle lat wszyscy bez wyjÄ…tku ChiÅ„czycy robili za tych ‘zÅ‚ych’, że majÄ… w koÅ„cu ochotÄ™ pokazać Å›wiatu – tak, jesteÅ›my zdolni do wielkich rzeczy.

Niech Pan nie odbiera ChiÅ„czykom tej szansy poczucia, że w koncu ta ich cieżka praca zaczyna przynosić efekty.I niech Pan nie wyrzuca swojej zÅ‚oÅ›ci na ChiÅ„czyków piszÄ…c z lekceważeniem – o “rozanielonej twarzy tubylca”. To, że Pan nie rozumie tego, jak ten kraj, jak ta kultura funkcjonuje, to już zupeÅ‚nie inna kwestia.

Dla Pana to zapewne niezrozumiaÅ‚e, jakÄ… dumÄ™ czujÄ… robotnicy chiÅ„scy, którzy pracowali przy wznoszeniu budowli olimpijskich. Mimo swoich nÄ™dznych pÅ‚ac, braku ubezpieczenia i dÅ‚ugiej rozÅ‚Ä…ki z rodzinami. Ale wie Pan – oni widzÄ…, jak siÄ™ ich kraj zmienia. Dzisiaj jeszcze na niewiele ich stać. Tylko, że już zobaczyli, że wytrwaÅ‚Ä… pracÄ… majÄ… szansÄ™ poprawić swój los.

Å»e majÄ… swój – dla Pana nieludzki – sposób trenowania sportowców? RozmawiaÅ‚ Pan z tymi ChiÅ„czykami, o których to Pan napisaÅ‚ – “Nawet bowiem bez ewidentnego Å‚ajdactwa skrajnie wynaturzony wydaje mi siÄ™ pomysÅ‚ na sport, który obywa siÄ™ caÅ‚kowicie bez autentycznej fascynacji i spontanicznoÅ›ci, którym sterujÄ… odgórne dyrektywy, co trenować warto, a czego nie warto.”

Zadał Pan im pytanie, czy są zadowoleni z tego co robią? I jakie to sporty każą im ćwiczyć, których by nie lubili? Krykiet? Nie słyszałem o krykiecie ćwiczonym zawzięcie przez Chińczyków.

Że są dobzi w ping pongu, badmintonie, skokach do wody, gimnastyce, strzelectwie, łucznictwie, podnoszeniu ciężarów? To nie jest pierwsza olimpiada, w której liczą się w tych konkurencjach.

Oni są po prostu dobzi. Tego się Pan boi przyznać?

Nie przyszÅ‚o też Panu do gÅ‚owy, że w tak licznym kraju znajdÄ… siÄ™ ludzie, którzy bÄ™dÄ… zainteresowani tymi wszystkimi dyscyplinami sportowymi? Å»e jedni bÄ™dÄ… chcieli ćwiczyć podnoszenie zapasów, inni ping pong, a jeszcze inni – być może – szachy lub bilard? I po co od razu tu mówić o przymuszaniu?

Może zamiast tego napisałby Pan artykuł o warunkach w Polsce. Mamy jakiś system trenowania sportowców? Nie. My mamy tylko działaczy sportowych. I wszystko jasne.

I na koniec. Niech Pan naprawdÄ™ napisze coÅ› o polskich ‘profesjonalistach’. Nie czarujmy siÄ™ bowiem – Olimpiada jako taka ma już niewiele wspólnego ze sportem. To przemysÅ‚, biznes. Sport, to siÄ™ uprawia amatorsko, gdzie czÅ‚owiek powalczy, zmÄ™czy siÄ™, a potem ze swoim przeciwnikiem pójdzie na wspólne piwo. A w zwiazku z tym, może należaÅ‚by zacząć rozliczać naszych sportowców z efektów? W koÅ„cu to już praca, a nie hobby. A z efektów pracy siÄ™ rozlicza.

ZaÅ› o ChiÅ„czykach przy okazji Olimpiady – niech Pan pisze o przekrÄ™tach, unikaniu kontroli anty-dopingowych, czy innych niechlubnych wydarzeniach – jeÅ›li takie bÄ™dÄ…. Ale niech Pan sobie odpuÅ›ci takie lekceważace Wszystkich ChiÅ„czyków teksty – to po prostu nie fair.

—– —– —– —– —–

I jeszcze tylko na koniec – proszÄ™ wyjaÅ›nić swojemu koledze, Panu Leniarskiemu, który pisze niestworzone historie na swoim blogu, że tak to już bywa, jak ktoÅ› nie ma chiÅ„skiego telefonu – wtedy zobaczy na ekranie takie kwadraty. Ot, i caÅ‚a tajemnica. ZaÅ› sama wiadomość to zapewne reklama, ewetulanie prognoza pogody.