Jak nie urok, to … winda popsuta

Zmęczony dowlokłem się wczoraj do domu. Na klatce schodowej jakieś zamieszanie – drzwi windy otwarte. ?No tak? – myślę sobie – ?winda nie działa. Rewelacja.? Na potwierdzenie moich słów kilku serwisantów (jak wnioskuje ze strojów ? kombinezonów roboczych) krząta się przy windzie. Jakoś tak bez ładu i składu się krzątają, ale pal to licho. Zmęczony jestem i chcę do domu. Więc pytam:

– Z windy można korzystać?

Patrzą po sobie. Pewnie myślą ? ?Kurde, biały a po chińsku gada.? Albo: ?O kurde, to się wścieknie, jak mu powiemy, że nie można.?

– Nie można. Teraz regulujemy ? za jakiś czas będzie można korzystać.

?Aha? ? myślę sobie i mówię głośno ?Mhm? (chińskie potwierdzenie albo i zaprzeczenie ? w zależności od sytuacji i humoru 🙂 ).

– A kiedy będzie to za trochę? – drążę temat. Niepotrzebnie. Widzę popłoch.

– No jak naprawimy – wyjaśnia mi jeden. Kolejne moje ?mhm? nie ułatwia niczego.

– Bo zmęczony jestem i na dziewiąte piętro chciałbym się dostać windą. Nie schodami – ciągnę temat. ?Mhm? z ich strony. Pewnie miało to znaczyć – ?No, na dziewiąte piętro to ja też wolałbym się dostać windą? (wiem – naiwny jestem 😉 ).

– Ale teraz nie można korzystać z windy – mówią mi po raz kolejny.

Ok. Jak nie można, to nie można. Nie będę przecież czekał, czy ‘za jakiś czas’ potrwa 5 minut, czy minut 50. Pozostają schody. Ech, czego się nie robi dla dobrej kondycji. Fizycznej. A może i psychicznej? 🙂